ทุกลมหายใจคือการหล่อเลี้ยง
ทุกย่างก้าวคือการเยียวยา
– คาถากลอนคู่สำหรับปีใหม่ทางจันทรคติ
(ตรุษเวียดนาม)
หลวงปู่ติช นัท ฮันห์ได้กำหนดประเพณีในวันก่อนวันปีใหม่ทางจันทรคติ ด้วยการมอบภาพลายพู่กันบทกลอนเรียบง่ายให้แก่สังฆะ ซึ่งสามารถสร้างแรงบันดาลใจและหล่อเลี้ยงการเจริญสติของเราตลอดปีใหม่
นวัตกรรมของหลวงปู่คือ การเขียนลายพู่กันคาถากลอนคู่ในภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส และเวียดนาม (แทนที่จะเป็นตัวอักษรจีน) ชุมชนหมู่บ้านพลัมมีความสุขมากที่ได้สืบเนื่องประเพณีอันงดงามนี้
ในขณะที่กล่าวคาถากลอนคู่นี้ เราสามารถผสานแต่ละบรรทัดเข้ากับการหายใจของเราได้ ตัวอย่างเช่น เราสามารถพิจารณา "ทุกลมหายใจคือการหล่อเลี้ยง" เมื่อเราหายใจเข้า
และพิจารณา "ทุกย่างก้าวคือการเยียวยา" เมื่อเราหายใจออก
ถ้อยคำเหล่านี้ไม่ใช่การประกาศ แต่เป็นความปรารถนาที่มีชีวิตชีวาซึ่งเราต้องการบำรุงหล่อเลี้ยง
ในสถานปฏิบัติธรรมหมู่บ้านพลัมทั่วโลก เราพิมพ์ภาพลายพู่กันเหล่านี้ (คงรูปแบบสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน) ติดลงบนกระดาษสี และติดไว้รอบๆ หอฉัน หอสมาธิ และในอาคารที่พักเพื่อเตรียมเฉลิมฉลองวันตรุษ - ขึ้นปีใหม่ทางจันทรคติ พวกเราแขวนกระดาษคาถานี้บนกิ่งต้นพลัมที่เต็มไปด้วยดอกใหม่ที่เริ่มแย้มบานเพื่อนำความสดใสเข้ามาสู่ห้องของเรา
เราติดภาพคาถารูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนในลักษณะเป็นคู่ - ใกล้กัน(บน/ ล่าง หรือซ้าย/ ขวา) เธอสามารถพิมพ์ออกมาและติดเป็นคู่ไว้ที่ตู้เย็น ประตู หรือใกล้สวิตช์ไฟ เปรียบดังสิ่งมงคลที่ช่วยเตือนความจำให้เรามีสติกับคำสอนนี้ และเพื่อให้ตัวเราเองได้เริ่มต้นใหม่ด้วยการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันของเรา เธอสามารถสร้างสรรค์วิธีและสถานที่ติดและฝึกฝนคาถากลอนคู่นี้
อรรถาธิบายคาถากลอนคู่ ปีนี้
อัญเชิญมาจากหนังสือของหลวงปู่ติช นัท ฮันห์
Peace Begins Here: Palestinians and Israelis Listening to Each Other. Parallax Press, 2004, หน้า 26–7.
“ฉันเบิกบานกับการเดินในอาณาจักรของพระเจ้าในทุกวัน นี่เป็นสิ่งที่เธอทำได้ในขณะนี้ - ไม่ใช่อะไรที่ต้องหวัง ทำไมฉันต้องถอนตัวออกจากความเบิกบานนั้น มันเป็นการเยียวยาและหล่อเลี้ยงจิตใจอย่างมาก เพื่อนๆ ของฉันก็สามารถทำเช่นนี้ได้ หากพวกเขาต้องการทำจริงๆ ถ้าสิ่งที่เธอต้องการในชีวิตคือ ประกาศนียบัตรหรือเงินเดือนก้อนโต นั่นอาจต้องใช้เวลา แต่ถ้าเธอต้องการเบิกบานกับการเดินในอาณาจักรของพระเจ้า เธอสามารถทำได้ในขณะนี้ ตราบเท่าที่เธอสามารถกลับสู่บ้านในปัจจุบันขณะ”
“เมื่อเธอหายใจเข้า เธอสามารถกล่าวว่า ‘ฉันมาถึงแล้ว’ เมื่อเธอหายใจออก เธอสามารถกล่าวว่า ‘ฉันมาถึงบ้านแล้ว‘ บ้านที่แท้จริงของเราอยู่ที่นี่และในขณะนี้ มีเพียงที่นี่และในขณะนี้เท่านั้นที่ให้เราเข้าพึ่งพิงได้อย่างแท้จริง ในขณะปัจจุบัน เราสามารถติดต่อกับบรรพบุรุษของเรา กับพระเจ้า และกับลูกๆ และหลานๆ ของเรา พวกเขาอยู่ในชั่วขณะนี้แล้ว นั่นคือบ้านที่แท้จริงของเธอ และถ้าเธอรู้สึกว่า เธอได้อยู่ที่บ้านแล้ว เธอก็ไม่จำเป็นต้องวิ่งอีกต่อไป และการฝึกปฏิบัติของเธอประสบผลสำเร็จแล้ว ถ้าเธอยังรู้สึกว่าเธอต้องวิ่ง นั่นแสดงว่า เธอยังมาไม่ถึง ยังไม่อยู่ที่บ้าน บ้านของเธอไม่ได้อยู่แค่ในตะวันออกกลาง เนเธอร์แลนด์ อังกฤษ หรืออเมริกาเท่านั้น แต่บ้านของเธออยู่ที่นี่-ที่นี่หมายถึงชีวิต สิ่งมหัศจรรย์ทั้งหมดของชีวิตปรากฏอยู่ ณ ที่นี่และในขณะนี้ และนำความเบิกบาน ศานติ และความสุขมาให้เธออย่างมาก”